Aan de Weiweg moet boerderij weg
Weiweg, boerderij weg!
De gemeente Bodegraven wil toestemming geven om via de 'Ruimte voor ruimte' regeling het boerderijencomplex te laten slopen en vervangen door twee woningen en geeft daarvoor de onnavolgbare reden:
Verbetering van de kwaliteit van het landschap. Maar, zoals u op deze foto kunt zien, dit is juist het landschap!
Dit inspireerde Kees tot het volgende gedicht:
Requiem voor een boerderij.
Boerderij,
sober en krachtig sta je daar
tussen je simpele bijgebouwen.
Je beaamt zonder woorden:
Dit is Holland.
Een eeuwlang trotseerde je
de elementen.
Storm, regen, hagel,
ze kregen je niet klein.
Je bewoners, de gebroeders,
gingen rustig hun dagelijkse gang;
terwijl de een de volle melkbussen
naar de weg bracht,
legde de ander
het pasgeboren kalf in vers stro.
Bij je hooiberg stopten de volgeladen wagens.
Zweet vergoten de lossers.
's Winters steeg dampende warmte
vanuit de koestal:
veilige toevlucht voor boer en vee.
En altijd stond je daar eenzaam
in de landerijen
achter de Put,
aan de Wiericke.
Dit was Holland.
Arme boerderij,
het aftellen is begonnen.
De sloperskraan staat klaar.
Winstbejag kreeg je te pakken.
De stalen bak
knijpt je dakpannen tot moes,
versplintert je planken.
rukt je zolderbinten van de muren,
je muren verkruimelen.
Twee nep-notariswoningen nemen
straks je plaats in.
Lama en struisvogel
vervangen koe en schaap.
Het Nieuwe Holland.
Niet mijn Holland
Kees van Veldhuizen.