Op de kortste dag van het jaar bloggen over zonnepanelen dat is pas een uitdaging.
Ik moest eraan denken omdat vanaf vandaag onze zonnepanelen weer meer energie gaan opwekken. Ok.., meer dan bijna niets; maar toch, we gaan weer vooruit.
Op de kortste dag van het jaar bloggen over zonnepanelen dat is pas een uitdaging.
Ik moest eraan denken omdat vanaf vandaag onze zonnepanelen weer meer energie gaan opwekken. Ok.., meer dan bijna niets; maar toch, we gaan weer vooruit.
Die zonnepanelen staan op het Huis van Alles in Reeuwijk. En niet zo maar daar.
Ik zit zo in elkaar dat ik graag investeer in onze eigen dorpen en het liefst mijn in Schiedam verdiende geld uitgeef aan de lokale samenleving in Bodegraven-Reeuwijk.
Het klinkt misschien stom maar ik geef graag geld uit aan mensen die ik ken; waar ik een praatje mee kan maken en waar ik op kan vertrouwen dat ze mij goede spullen, eten of een verbouwing leveren.
Ik zie deze mensen terug in het Evertshuis of in De Brug, langs de lijn bij de sport of ergens op een van onze mooie feesten. Wat is er mooier dan dat. Ik word gelukkig van mensen die ik ken en waar ik over van alles een boompje mee kan opzetten.
Waarschijnlijk zit ik daarom in de lokale politiek en niet in die van het Haagse.
Ik begon over een uitdaging over zonnepanelen. Maar er komt nog een uitdaging aan.
Mijn partij GroenLinks is op weg naar lokale verkiezingen #gr2018 BoDegraven-Reeuwijk.
We hebben een ambitieus en daarmee uitdagend verkiezingsprogramma vastgesteld.
Samen met een frisse groep nieuwe jonge leden gaan we de uitdaging aan om dit programma de komende 3 maanden onder de aandacht te brengen van onze inwoners; de kiezers.
Niet dat we geen herkenbare club zijn of ons niet hebben laten zien de afgelopen jaren, maar wel dat we willen laten zien dat we een mooi breed programma hebben dat vast iedereen aanspreekt. Van jong tot oud van groen tot rood, duurzaam, sport, onderwijs, groen ondernemen, vrijwilligers, werkzoekenden, wonen, natuur, water. Echt het zit er allemaal in.
Niet in detail maar wel concreet op de hoofdlijn. Immers 4 jaar vooruit kijken kunnen ook wij niet. De wereld verandert, onze dorpen veranderen,
En daar willen wij graag onderdeel van zijn. En ik hoop u ook! En voor nu wens ik u:
Ik ga u zien,
Robèrt Smits