Ik deed dat vanuit diverse (project)management- en beleidsfuncties.
In de tachtiger jaren richtte ik bewonersraden op in de woonvoorzieningen, waar ik werkte en op stichtingsniveau en zelfs landelijk. In de zorg werk(t)en veel meer vrouwen dan mannen. Maar in de hogere functies waren, vrouwen sterk ondervertegenwoordigd. Bij beide stichtingen, waar ik werkte, heb ik een vrouwenoverleg opgezet om de positie van vrouwen te versterken. Ook op het niveau van bewoners heb ik hieraan aandacht besteed. Problemen als seksuele intimidatie en misbruik werden hierdoor al in de tachtiger jaren binnen deze organisaties aangepakt.
In de negentiger jaren heb ik een marketingplan geschreven om het budget van een woonvorm in te zetten voor cliëntgerichte zorg. De persoon met de handicap en zijn familie bepaalde zelf hoe en waar ze hun budget wilden gebruiken. Vergelijkbaar met het persoonsgebonden budget, maar dan zonder de administratieve rompslomp. Ik was voor hun een zorgmakelaar. Het ministerie van VWS gaf de stichting waar ik werkte een budget van 1,2 miljoen gulden op jaarbasis om deze innoverende zorg te bieden. Aan de persoon met de handicap werd als het ware een zorgzwaartepakket toegekend.
Vanaf 2000 werkte ik naast mijn baan, deels voor mensen met een persoonsgebonden budget, vanaf 2008 ben ik dat volledig gaan doen. Mijn cliënten zijn mensen met een handicap, die vaak in zorginstellingen niet de juiste zorg kregen. Dit werk ben ik nu aan het afbouwen, omdat ik in 2023 of 2024 van mijn pensioen wil gaan genieten.
In mijn vakanties heb ik veel gereisd. Andere culturen boeien mij. Ik verdiep me erin hoe mensen leven. Als ik de kans krijg bezoek ik scholen, ziekenhuizen, zorginstellingen of fabrieken in het buitenland.
GroenLinks spreekt mij aan omdat GroenLinks gaat voor een inclusieve samenleving, waarin solidariteit voorop staat, ook met volgende generaties. Dat betekent dat er goed voor de aarde gezorgd moet worden. Daar wil ik graag mijn steentje aan bijdragen o.a. door actief lid van GroenLinks te zijn.